1,000 ທຳອິດຂອງຊີວິດ

ອາດເກີດຄວາມບໍ່ຍຸດຕິທຳຫຼາຍຂຶ້ນສຳລັບເດັກ  ໃນການທີ່ສັກກະຍະພາບ ແລະ ອະນາຄົດຂອງເຂົາເຈົ້າຈະຖືກຊ່ວງຊິງໄປຈາກເຂົາເຈົ້າກ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະເລີ່ມຕົ້ນຊີວິດ, ຖືກຈອງຈຳໃຫ້ຊີວິດມີສຸຂະພາບທີ່ບໍ່ແຂງແຮງ ແລະ ມີປະສິດທິພາບໜ້ອຍລົງກວ່າທີ່ມັນຄວນຈະເປັນ. ການສູນເສຍສັກກະຍະພາບຂອງເດັກໜຶ່ງໃນສີ່ຄົນ ເປັນການຢຸດຢັ້ງການຈະເລີນເຕີບໂຕດ້ານເສດຖະກິດຂອງຊາດ. ມັນບໍ່ຄວນຈະຕ້ອງເປັນແບບນີ້. 1,000 ທຳອິດຂອງຊີວິດເດັກຖືເປັນໜ້າຕ່າງທີ່ໜ້າອັດສະຈັນໃຈ ທີ່ຈະຊ່ວຍຮັບປະກັນໄດ້ວ່າສຸຂະພາບຂອງພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ແລະ ຊ່ວຍເພີ່ມສັກກະຍະພາບສູງສຸດໃຫ້ແກ່ເຂົາເຈົ້າ.

ບາດກ້າວນ້ອຍໆ ສຳລັບທັງແມ່ ແລະ ເດັກ ຊຶ່ງໄດ້ຮັບການພິສູດແລ້ວວ່າໄດ້ຜົນ, ສາມາດສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໄດ້ຢ່າງຈະແຈ້ງ. ບາດກ້າວດັ່ງກ່າວແມ່ນລວມມີການສົ່ງເສີມການລ້ຽງລູກດ້ວຍນໍ້ານົມແມ່ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ເກີດ ແລະ ລ້ຽງດ້ວຍນໍ້ານົມແມ່ພຽງຢ່າງດຽວ; ການໃຫ້ຄວາມຮູ້ແມ່ກ່ຽວກັບສຸຂະພາບ ແລະ ອາຫານທີ່ຫຼາກຫຼາຍສຳລັບລູກນ້ອຍ ແລະ ແນວທາງປະຕິບັດດ້ານສຸຂະອະນາໄມທີ່ດີ; ການໃຫ້ອາຫານເສີມສຳລັບແມ່ຍິງໃນໄລຍະຖືພາ ແລະ ເດັກຫຼັງເກີດ; ການສົ່ງເສີມໃຫ້ຊາວກະສິກອນຜະລິດອາຫານທີ່ຫຼາກຫຼາຍ ແລະ ມີຄຸນຄ່າທາງໂພຊະນາການ ແລະ ອອກກົດໝາຍກ່ຽວກັບການຜະລິດອາຫານທີ່ມີການເຕີມສານອາຫານລົງໄປ.

ມາດຕະການເຫຼົ່ານີ້ສາມາດປ່ຽນແປງອະນາຄົດຂອງເດັກ, ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາໄດ້ຮັບໂອກາດທີ່ດີທີ່ສຸດ ເພື່ອກາຍເປັນສະມາຊິກທີ່ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງ ແລະ ມີປະສິດທິພາບ ຂອງສັງຄົມ. ແຕ່ຖ້າພວກເຮົາຜັນຂະຫຍາຍບັນດາມາດຕະການເຫຼົ່ານັ້ນໃຫ້ໄປເຖິງແມ່ ແລະ ເດັກທຸກຄົນ ເຮົາຈະສາມາດພັດທະນາຊຸມຊົນ ແລະ ຂຽນອະນາຄົດຂອງຊາດຄືນໃໝ່ໄດ້. ການລົງທຶນທີ່ດີກວ່າທີ່ປະເທດສາມາດເຮັດໄດ້ແມ່ນຍັງມີບໍ່ຫຼາຍ. ສຳລັບທຸກໆໂດລາທີ່ລົງທຶນໃສ່ວຽກງານໂພຊະນາການ, ປະເທດສາມາດໄດ້ຮັບຄືນມາ 16 ໂດລາ ຈາກຜະລິດຕະຜົນທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.